Het is zondagmorgen 12 Augustus 1894.  Een kind arriveert bij de kruidenierswinkel  van weduwe Bute op de Lange zijde om groente te kopen maar er is niemand in de winkel.  Op herhaaldelijk roepen vertrouwt ze het niet en gaat de naaste buurman, de Haan vragen of hij  de weduwe kan waarschuwen dat er mensen in haar winkel zijn. De Haan loopt naar de keuken achter de winkel en treft daar een vreselijk ritueel. In de verstikkende atmosfeer van rook en brandlucht ziet hij de vrouw zittende aan de keukentafel met een diepe snee in de hals, haar kleren  gedeeltelijk verbrand door de overgoten petroleum. Ze was op dat moment van plan om de snijboontjes te doppen, in de verkoolde hand houdt ze het mesje vast.

De politie wordt ingeschakeld voor verder onderzoek in het huis en treffen daar het  tweede gruwelijk tafereel. Het levenloze lichaam van het nichtje Anna wordt gevonden; half uit het bed hangend met een zelfde wond in de hals; ze moet gevochten hebben voor haar leven. Op de grond naast het lichaam ligt een verbrand kussen.

De linnenkast is overhoop gehaald maar blijken geen kostbaarheden gestolen te zijn, waarschijnlijk was de dader naar iets anders op zoek. Op de keukentafel ligt een bebloed broodmes waar de weduwe mee is vermoord, het meisje is waarschijnlijk vermoord met een vleesmes afkomstig uit de kruidenierswinkel.

Uit directe getuigenverklaringen  zou het om twee moordenaars gaan. Een grootschalig onderzoek wordt gestart naar de daders van dit gruwelijk misdrijf.

Zaterdag 18 Augustus:

Naar de beweegreden van de moord wordt gespeculeerd, het kan om heel iets anders zijn dan diefstal. Een premie van 750 gulden wordt uitgeloofd  voor het vinden van de daders; het signalement wordt gepubliceerd in de plaatselijke kranten. De officier van Justitie verzoekt tot opsporing van beide mannen en hun adressen. Twee mannen zijn de 11e Augustus uit de trein gestapt te Schagen, op hen ligt nu de verdenking.

Zaterdag 24 Augustus:

De daders zijn gearresteerd, het gestolene is in hun bezit gevonden. Een van de daders is Nicolaas Boes woonachtig in het naastgelegen huis van de weduwe. Als "goede buurjongen" heeft hij als baardrager de ongelukkige Anna nog helpen begraven. Na  diepgaand verhoor  bekent hij uiteindelijk de moord te hebben gepleegd, een rechtszaak volgt.

• Leeuwarder courant 16-01-1895
• Zutphensche courant 17-01-1895
• Provinciale Noordbrabantsche en 's Hertogenbossche courant 18-01-1895
• Arnhemsche courant 19-01-1895

Reden van de moord:

Hij was verliefd op Anna geworden maar was niet wederkerig; eigenlijk ging het hem meer om geld en kostbaarheden. In een voorgelezen verklaring scheen zijn moeder tegen hem gezegd te hebben: " ontsteel mij niet telkens geld doe het bij een ander, vermoord vrouw Bute maar". Hij had herhaaldelijk voornemens om de dames te vergiftigen maar toen dit mislukte heeft hij op 11 Augustus hen beiden  vermoord.

• Middelburgsche courant 18-01-1895